Gewond
Getroffen
Geraakt
tot diep in mijn hart
Immense pijn die
wringt
draait
kraakt
tot er niets meer over is
Alleen nog maar
IK
Kaal
Leeg
Uitgewrongen
tot in mijn kern
KERN
is
blijft
leeft
zal altijd zijn
Vanuit die KERN
ontwaakt de ochtend
groeit het gras
en de appelboom
die vrucht draagt
Mijn helende appels
vallen van de boom
soms ver
soms dichtbij
Vanuit mijn gewonde kern
mag ik helen
De inspiratiebronnen van dit gedicht zijn de website van Niels Bagchus en de folder voor de Workshop The Wounded Healer die op 14 en 15 november 2008 wordt gegeven door Sebastian Holzhuber en Myriam Ceriez (zie hieronder, maar ook hier).
vrijdag 10 oktober 2008
The Wounded Healer
Labels:
Gedacht en gedicht,
Mijn Pad
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten