Doorzichtigheid

Tijdens de meditatiecursus die ik volg, sprak onze lerares over tekens die je kunt ontvangen in antwoord op een vraag die je hebt gesteld. Soms valt het kwartje pas na een hele poos en wordt veel later duidelijk wat het antwoord was op die vraag. Wanneer je je instelt op een antwoord dat je graag wilt horen, kun je voorbijzien aan het werkelijke antwoord. Want op iedere vraag komt een antwoord, hoe onduidelijk dat soms ook lijkt. Het zijn vaak onze eigen oogkleppen die ons verhinderen het antwoord luid en duidelijk te laten binnenkomen. Het is immers niet altijd het antwoord waarop we hoopten.

Toen ik na de cursus naar huis reed, kwam ik in een enorme mist terecht. Het zicht was minder dan 25 meter. Ik voelde angst opkomen, maar realiseerde me ook dat ik door langzaam te rijden en vertrouwen te hebben door de mist heen zou komen. De mist was een antwoord op mijn vraag naar doorzichtigheid in een bepaalde situatie. Uiteindelijk begreep ik dat het er niet om ging de situatie doorzichtig te maken, maar dat ik de ondoorzichtige situatie had gebruikt als excuus om mijn eigen ondoorzichtigheid te maskeren. Dat was even slikken. Maar wel duidelijk.