Vlak voor de komende Volle Maan van 10 juli is het kennelijk tijd voor een nieuw blog. Mijn laatste blog schreef ik op 16 augustus 2012. Bijna dertien jaar geleden. In die tijd is er veel gebeurd. Mijn zoons zijn inmiddels bijna 23 en 21 jaar oud, kat Bo woont sinds 2016 bij ons, ik heb afscheid genomen van twee werkgevers (in 2017 van de eerste en een paar maanden geleden van de laatste). Wat hetzelfde is gebleven, is onze woonplek. Die bevalt voor mij nog steeds goed. De jongens zullen op een gegeven moment uitvliegen en of ik hier dan zou willen blijven wonen, weet ik nog niet. Het huis zou dan wel heel groot zijn voor mij alleen. Zo ervaar ik dat althans. Maar ik zou hier ook niet zomaar weg willen gaan. Ik ben hier thuis, niet alleen in het huis zelf, maar ook op deze plek, vlakbij de Dommel en met mooie natuur om mij heen. Water en land. Dat ik mij ooit zo thuis zou gaan voelen in het Brabantse land, had ik jaren terug niet kunnen bedenken. Maar het is zo: ik zou, zoals ik me nu voel, het Brabantse niet willen verlaten. Ik ben hier gegrond geraakt. Hoe mooi is dat!
Deze tijd is een uitdagende voor mij, omdat ik per 1 mei niet meer in loondienst werk. Ik heb weliswaar nog steeds mijn eenmanszaak, maar daarin ben ik al lang niet meer actief geweest. Het zou goed zo kunnen zijn dat het tijd is voor een "reactivatie". De tijd zal het leren.
Deze blog luidt in ieder geval een nieuw begin in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten